Auteur: comyoo

Hij is 89, zij is 88. De afgelopen weken hebben ze intense gesprekken met hun zoon gehad en nu zijn ze zover dat ze hulp willen accepteren. Dus ben ik er deze week om kennis te maken, te bespreken waar behoefte aan is en wat voor soort Buuf bij hen zou passen.

Ze vertellen hoe hun leven gaat en welke dagelijkse beslommeringen steeds meer problemen opleveren. Ze helpen elkaar, maar dat gaat niet altijd even soepel meer.
Aan het eind van het gesprek geef ik aan dat er een goede Buuf komt die hen gaat helpen het leven makkelijker te maken. Ik zie opluchting en zij wordt emotioneel als ik zeg dat ze het niet meer alleen hoeft te doen.

Wat mooi om hier een Buuf voor te zoeken. Ik vind er één in de buurt en ze begint maandag!

Hij is gestorven in het ziekenhuis. Deze man met zijn sterke wil die zo graag thuis wilde blijven.

Na het overlijden van zijn vrouw werd het leven er niet makkelijker op. Zij zorgde voor de contacten en hielp hem als het nodig was. Hij bleek veel onzelfstandiger dan zijn kinderen hadden gedacht. In de afgelopen 2 jaar is Buuf bijna dagelijks bij hem geweest. Voor hulp rondom de maaltijden, opruimen en een praatje. Daardoor kon hij thuis blijven.

Helaas had hij uiteindelijk intensief medische zorg nodig. Ik vond het zo mooi om van zijn zoon te horen dat hij vanuit huis werd begraven. Zo is er toch recht gedaan aan zijn wens.

Ze was heel blij dat haar vader bij de bruiloft van haar dochter kon zijn. Hij is behoorlijk op leeftijd en heeft begeleiding en zorg nodig. Op deze bijzondere dag wilde ze natuurlijk zelf ook graag optimaal genieten, dus heeft ze gevraagd of een Buuf haar vader wilde begeleiden. Wat een mooi aanvraag was dat en het heeft ook goed gewerkt!

“Het heeft bij mij een grote zorg weggenomen waardoor ik volop kon genieten van deze speciale dag. Mijn vader was in goede handen en dat was een heel fijn gevoel! Ik ben dan ook ontzettend dankbaar dat dit zo geregeld kon worden dankzij Buuf van Brokant.” – Monique Heeremans –

“We zien haar achteruitgaan. Iedere dag eet en drinkt ze minder en de negatieve spiraal lijkt niet te stoppen. Thuiszorg overlegt met de huisarts en binnen een week komen er drie. Allemaal vervangers want het is meivakantie. Ook komen ze steeds als er niemand bij is. Ze lijkt een beetje opgegeven en dat is een nare gedachte. Op donderdag besluit ik te blijven tot de huisarts is geweest. Bij een lichamelijk onderzoek vindt ze niets. Gelukkig besluit ze een uitgebreid bloedonderzoek te doen. En dan blijkt ze een gevaarlijk laag kalium te hebben en belandt ze met spoed in het ziekenhuis voor een levensreddend infuus.

Nu zijn we op de weg terug. De Buufs zijn er veel, vooral nodig om te helpen met eten en drinken. Na een paar dagen begint ze op te knappen. Toen ze gisteren weer een scherp grapje maakte wist ik dat ze het wel ging redden. Voor iedereen een goed gevoel.”